نقش سبک های دفاعی و ناگویی خلقی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران کرونری قلب

زمینه و هدف: توجه به کیفیت زندگی در بیماری کرونری قلب به دلیل میزان آسیب و مرگ و میر این بیماران بسیار مهم است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبک های دفاعی و ناگویی خلقی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران کرونری قلب صورت گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی مقطعی بود. در این پژوهش، 300 نفر از بیماران مبتلا به بیماری کرونری قلب مراجعه کننده به مرکز تخصصی قلب بیمارستان شهید آیت الله مدنی لرستان از تیر تا بهمن ماه سال 92 به روش در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه سبک های دفاعی (das-40)، مقیاس ناگویی خلقی تورنتو (tas-20) و ابزار کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران قلبی مک نیو (hrql) بود. برای تحلیل داده ها از رگرسیون چندگانه به روش گام به گام با نرم افزار spss19 استفاده شد. یافته ها: بین سبک های دفاعی رشدیافته و کیفیت زندگی رابطه معناداری وجود نداشت (198/0p=)، بین سبک های دفاعی روان آزرده و رشد نایافته با کیفیت زندگی همبستگی منفی معناداری وجود داشت (01/0p<). بین مؤلفه های ناگویی خلقی و کیفیت زندگی همبستگی منفی معناداری وجود داشت (05/0p<). نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که دشواری در تشخیص احساسات و سبک های دفاعی رشدنایافته می توانند کاهش کیفیت زندگی در بیماران کرونری قلب را پیش بینی کنند (0005/0p<). نتیجه گیری: سبک های دفاعی رشدنایافته و دشواری در تشخیص احساسات در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران کرونری قلب نقش مهمی دارند. بنابراین، به منظور بهبود کیفیت زندگی این بیماران توجه به این متغیرها طی کارآزمایی های بالینی با هدف طراحی مدل های مداخله مناسب یا اصلاح مداخله های موجود سودمند خواهد بود.